Η διοίκηση του Άρη (εξακολουθεί) να εκθέτει τον Κατσαβάκη

Στην αρχή ήταν ο Καζναφέρης. Ολόκληρο σήριαλ έγινε η επανένταξη του στην ομάδα.

Μέχρι να ζητήσει συγγνώμη ή τέλος πάντων, να βρεθεί σημείο επαφής με τον Κατσαβάκη, για να λήξει μια… παρεξήγηση, η οποία ξεκίνησε από μια υπερβολική του αντίδραση σε αλλαγή, είδαμε και πάθαμε. Αντιλαμβάνεται κανείς δύο πράγματα:

Του Γιώργου Ζαχαριάδη
zahariadis@sday.gr

Πρώτον ότι σε αυτή την ομάδα υπάρχει εμφανής χαλαρότητα κι ο καθένας μπορεί να αντιδρά όπως του κατέβει, χωρίς να σέβεται τον προπονητή και, δεύτερον, τα αντανακλαστικά της διοίκησης είναι ασθενή και δεν μπορεί κανείς να διαχειριστεί άμεσα μια δύσκολη κατάσταση, πριν πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις. Ή πριν γίνει καν «δύσκολη κατάσταση».

Κάτι ανάλογο συνέβη και με τον Βελλίδη. Τα έχωσε χοντρά στον Κατσαβάκη. Από τη μια μπορεί να είναι χρήσιμο όσα είπε πάνω στα νεύρα του και καλά θα κάνουν οι υπεύθυνοι να τα ερμηνεύσουν, από την άλλη, φαίνεται ότι ο προπονητής του Άρη χάνει έδαφος και δεν ευθύνεται αποκλειστικά ο ίδιος για αυτό. Αν η διοίκηση επενέβαινε ακαριαία και αποτελεσματικά υπέρ του σε κάθε προηγούμενη «παρεξήγηση» με τους παίκτες του Άρη, τώρα δεν θα κινδύνευαν οι ισορροπίες στα αποδυτήρια μιας ομάδας που φαίνεται ότι θα παλέψει ακόμη και για τη διατήρησή της στην κατηγορία. Κατά συνέπεια, οποιαδήποτε παρέκκλιση από τους αγωνιστικούς ρυθμούς, στους οποίους θα πρέπει όλοι να είναι προσηλωμένοι, είναι καταστροφική.

Και στην περίπτωση του Βελλίδη, έπρεπε να συμπληρωθούν 48 ώρες, να κυκλοφορήσουν πολλά και… ευτράπελα για τον καβγά του με τον Κατσαβάκη, να βγουν στον αέρα ένα σωρό αηδίες, από αυτές που έδινα τροφή σε μεσημεριανές τηλεοπτικές εκπομπές, μέχρι η διοίκηση να σχηματίσει ολοκληρωμένη εικόνα.

Γίνεται συζήτηση για σκυλοκαβγά με… ιπτάμενα ποτήρια και μπουκάλια, μιλούνε για το αν διατηρούσε τη… διαύγειά της σκέψης και των λόγων του ο Κατσαβάκης και η διοίκηση των πρώην ποδοσφαιριστών, δεν φρόντισε να αποκαταστήσει με έγκαιρη επέμβαση, την αξιοπιστία του θεσμού του προπονητή και τη σταθερότητα στο εσωτερικό της ομάδας.

Και κάτι τελευταίο. Όταν ο προπονητής θέτει το δίλλημα «ή εγώ ή αυτός», αποδέχεται την αδυναμία του να συνυπάρξει με τους ποδοσφαιριστές του. Κι αυτό θα πρέπει να τον προβληματίσει γιατί δεν είναι… μαγκίτσα να βάζεις τον εαυτό σου πάνω από την ομάδα, λόγω μιας προσωπικής κόντρας, ανατρέποντας τις βαρύγδουπες δηλώσεις για το «εμείς» που υπερισχύει του «εγώ».